 |
| Veel vogels op een zandbank in Moreton Bay |
Bij het eerste licht op donderdag 8 mei, vindt Nils het losse draadje van de accuoplader; weer een probleem minder. De rest van deze prachtige tocht door dit natuur gebied is genieten: veel aalscholvers, pelikanen en meeuwen zweven door de lucht. Een zeearend speurt de omgeving af van uit zijn nest op een hoge paal, die duidelijk voor dit doel is neergezet. De oevers zijn groen en bieden leuke doorkijkjes op andere kreken. Langzamerhand komt de bewoonde wereld weer in zicht: boten, haventjes en uiteindelijk het brede water van Moreton Bay. De zeilen kunnen gehesen worden en we sjezen met de wind in de rug af op Manly. Daar hebben we met David afgesproken, hij heeft een aantal lijnen van ons in zijn werkplaats laten liggen. Ook doen we er de laatste boodschappen: vers brood, groenten en vlees.
 |
| Doorkijkjes in Moreton Bay |
Die middag hebben we afgesproken met onze vrienden Michelle en Rick van de Niriki, die we in februari op de werf hebben ontmoet. Ze liggen voor anker aan de andere kant van Moreton Bay. Het is nog ruim 25 mijl varen dus we hebben haast. Er is een pittige wind, we willen niet te snel reven om de vaart erin te houden; tenslotte is het al om half zes bijna donker. Dat is geen goed idee; er trekt een pittige bui over, de Pélagie krijgt ruim 30 knopen over zich heen met een ongereefd grootzeil! In de bui draait de wind, ipv achter nu ineens half. Nils draait de Pélagie door de wind, ik laat het grootzeil zakken en alles gaat net goed. Alleen de lijnen waarmee de broek, de zeilophouder, vast zit, zijn aan één kant los geschoten. Nu wel gereefd, laten we om kwart voor zes ons anker vallen achter de Niriki. Rick komt ons ophalen en Michelle heeft een warme maaltijd klaar, wat zijn Australiërs toch gastvrij! Gezellig kletsen we bij over de afgelopen maanden!
 |
| Aalscholvers op een boei in Moreton Bay |
Vrijdagochtend repareert Nils de broek, gelukkig is alleen een knoop losgeschoten. We maken ons klaar voor de driedaagse oversteek naar de Whitsundays. De Niriki doet het rustiger aan: zij hebben het hele seizoen; wij willen midden juli al weer in Darwin zijn voor de Indonesië Rally.
Vanuit Moreton Bay varen we recht naar het noorden;
de passaatwind waait lekker door met zo’n 25 knopen, windkracht zes. Natuurlijk
zit er een rif in het grootzeil; we hebben ons lesje geleerd. Eerst worden we
allebei nog een beetje “katterig”; de verwarde golven bij de ingang van deze
baai doen onze magen geen goed. Later worden de golven regelmatiger, we kunnen
lekker lezen. De oversteek is snel en gemakkelijk; de zon schijnt, de wind
blijft lekker doorwaaien en komt van achteren; de Pélagie glijdt rustig over de
golven heen. Zo af en toe dreigt er een fikse bui in de verte, maar we houden
het droog. De bijna volle maan maakt de nachten heerlijk licht, het is weer
genieten.
Ons eerste eiland in de Whitsundays: Scawfell
Maandagochtend komt Scawfell eiland in zicht, om half één gooien we er
ons anker uit. We hebben deze hele ongerepte baai voor ons zelf. Later die
middag komt een catamaran naast ons liggen, ze brengen ons een deel van hun
vangst van die ochtend: een prachtige Spaanse makreel. Natuurlijk kletsen we
gezellig en maken samen een wandeling op het eiland.
 |
| Aan de wandel |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten